«Είκοσι ωδές σε δύο συλλογές, που δημοσιεύτηκαν η μια στη Γενεύη το 1824 με τον τίτλο "Η λύρα" κι η άλλη στο Παρίσι το 1826 με τον τίτλο "Λυρικά", αποτελούν την ελληνική ποιητική παραγωγή του Ανδρέα Κάλβου (1792-1869). Της πρώτης συλλογής, δηλαδή των "Ωδών Ι - Χ", σώζεται το χειρόγραφο, αυτόγραφο του ποιητή. Το 1960 ανακαλύφθηκε και δημοσιεύτηκε στην Ιταλία απόσπασμα από μια άγνωστη και ατελείωτη νεανική ελληνική ωδή του (στον Ναπολέοντα;) του 1811. Δεν είναι πιθανό ν' ανήκει στον Κάλβο ένας ανώνυμος "Εις ελαίαν ύμνος" που βρέθηκε σε ένα μονόφυλλο τυπωμένο το 1830 και που φαίνεται να είναι έργο μάλλον κάποιου μιμητού του ύφους του και της μετρικής του. Των δύο συλλογών έγιναν στην Ελλάδα μια δεκαπενταριά εκδόσεις, με μεταβολές και αλλοιώσεις που άλλαξαν την ορθογραφική και μορφολογική φυσιογνωμία του κειμένου, ώστε φαίνεται εντελώς δικαιολογημένη η ευχή του Γ. Σεφέρη να τυπωθούν σ' ένα σώμα "τα ελληνικά με την ορθογραφία και την στίξη του Κάλβου", αφού "εκείνο που ενδιαφέρει είναι να έχουμε τον Κάλβο όσο το δυνατόν πιο ατόφιο και χωρίς την παρεμβολή της ιδιοσυγκρασίας τρίτων". Την ευχή αυτή θα ήθελε να πραγματοποιήσει η έκδοσή μου, που γίνεται ύστερα από προκαταρκτικές μελέτες κι από επιμελή θεώρηση των προηγούμενων εκδόσεων».
'Αμεσα διαθέσιμο
Το προϊόν προστέθηκε επιτυχώς στο καλάθι
