ΜΗ ΜΑΣ ΣΥΓΚΡΙΝΕΙΣ

Ήταν ένα χειμωνιάτικο πρωινό, όταν ο Ιάσονας αποφάσισε να έρθει στον κόσμο. Δέκα λεπτά αργότερα ήρθε και η Ελπίδα. Ο χρόνος κυλά και τα δύο αδέρφια μεγαλώνουν, πηγαίνουν σχολείο, ξεδιπλώνουν τα ταλέντα τους, βρίσκουν φίλους. Σε όλες τις ιστορίες που θα διαβάσεις όμως για τα δύο παιδιά συνεχώς κάποιος τα συγκρίνει μεταξύ τους. Πότε ο μπαμπάς, πότε η γιαγιά, πότε οι φίλοι τους.
Όμως αυτά έχουν αντίθετη άποψη: "Δεν μας αρέσει να μας συγκρίνουν μεταξύ μας... είμαστε διαφορετικοί". Μήπως τα παιδιά έχουν δίκιο; Μήπως τελικά γνωρίζουν κάτι παραπάνω;