ΕΒΑΡΙΣΤ

«Tου μένει ακόμα μία σελίδα να γράψει (στην πραγματικότητα του μένουν πολλές, του μένουν δεκάδες, ένα ολόκληρο έργο, αλλά δεν “έχει χρόνο”). Δεν έχει χρόνο και δεν έχει άλλο χαρτί. Ψάχνει πάνω στο γραφείο, πάνω στο κρεβάτι, κάτω απ’ το κρεβάτι, παντού: ούτε ένα φύλλο που να ’ναι ακόμα λευκό. Εκεί, στο πάτωμα, υπάρχει ένα, λίγο τσαλακωμένο, πάνω στο οποίο έχει ήδη γράψει. Του κάνει. Διαβάζει τι έχει γράψει, αναστενάζει, πάει να το σκίσει, μετανιώνει, σβήνει κάποιες λέξεις, το γυρίζει και τελειώνει στη ράχη του: “Ριψοκινδύνεψα συχνά στη ζωή μου προτείνοντας πράγματα για τα οποία δεν ήμουν βέβαιος. Ό,τι έχω γράψει εδώ, όμως, είναι πάνω από ένα χρόνο στο κεφάλι μου, και μ’ ενδιαφέρει πολύ να μην έχω σφάλει και να μη με υποψιαστούν ότι διατύπωσα θεωρήματα που δεν τα ’χω αποδείξει πλήρως.”». Ανατρεπτικός δημιουργός μιας νέας θεωρίας των μαθηματικών, ο Εβαρίστ Γκαλουά (1811-1832) ήταν ένας φανατικός ρεπουμπλικάνος την εποχή της μοναρχίας, τότε που η μοναρχία «δε χρειαζόταν επιστήμονες». Η επανάσταση και οι προκλήσεις των καιρών, η παραμονή στη φυλακή, η επιδημία χολέρας στην Ευρώπη, ο πόνος για έναν έρωτα που ατύχησε και μια μοιραία μονομαχία την αυγή, σφραγίζουν την ιστορία μιας ιδιοφυΐας που δεν πρόλαβε να συμπληρώσει είκοσι ένα χρόνια ζωή.