Εδώ έχουμε ωραίον και πλούσιον πίνακα, καλοσχεδιασμένον και ζωηρόχρωμον, που μας δίνει σε βάθος και πλάτος τον φεουδαρχικό τρόπο βίου, με την αρπαγή και τον φόνο, μαζί με τον ιπποτισμό, την πίστη, την τιμή, αξίες που έχουν αρκετά φθαρεί και καταντήσει τυπικές. Συνάμα φανερώνεται κιόλας το νέο πνεύμα που φυσάει στον μουχλιασμένον μεσαιωνικόν κόσμο για να φέρει αλλαγή. Ο φιλόδοξος άρπαγας της ανώτατης εξουσίας μεταχειρίζεται όλα τα μέσα για τον σκοπό του, ακόμη και την κολακεία στους λόρδους, που τον βοηθάνε στην επιχείρησή του, και στον λαό, προσπαθώντας να κερδίσει τη συμπαράστασή του με δημαγωγικά καμώματα ψευτοταπεινοσύνης και συγκαταβατικής οικειότητας.