Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΟΥ ΚΑΡΛΑ

Είναι άνοιξη του 1963 και ο Τζορτζ Σμάιλι έχει αποχωρήσει από το Σέρκους. Με τα απομεινάρια του κατασκοπικού πολέμου της Δύσης κατά των Σοβιετικών διάσπαρτα σε όλη την Ευρώπη, μόνος του στόχος είναι πλέον μια πιο γαλήνια ζωή. Και πράγματι, τώρα που ο γάμος του φαίνεται πιο ασφαλής από ποτέ, κυκλοφορεί μια φήμη ότι ο Τζορτζ Σμάιλι μπορεί να είναι σχεδόν ευτυχισμένος.Όμως ο Έλεγχος έχει άλλα σχέδια. Ένας Ρώσος κατάσκοπος έχει αυτομολήσει κάτω από τις πιο ασυνήθιστες συνθήκες και ο άνθρωπος που τον είχαν στείλει να σκοτώσει στο Λονδίνο είναι άφαντος. Ο Σμάιλι δέχεται απρόθυμα να αναλάβει μια τελευταία δουλειά: να ανακρίνει τη Σουζάνα, μια Ουγγαρέζα πρόσφυγα που ήταν υπάλληλος του αγνοούμενου, και να ανακαλύψει κάποιο στοιχείο που θα οδηγήσει στα ίχνη του.

Στο διάστημα της απουσίας του, όμως, οι σκιές της Μόσχας πάνω στη μεταπολεμική Ευρώπη έχουν πληθύνει. Σύντομα ο Σμάιλι βρίσκεται μπλεγμένος σε ένα επικίνδυνο μυστήριο που θα καθορίσει τις μελλοντικές μάχες και θα τον φέρει σε τροχιά σύγκρουσης με τον μεγαλύτερο εχθρό του.
Το μυθιστόρημα του Νικ Χάρκαγουεϊ Η επιλογή του Κάρλα τοποθετείται χρονικά ανάμεσα σε δύο εμβληματικά έργα του Τζον λε Καρέ μέσα από τα οποία το κοινό γνώρισε και αγάπησε τον Τζορτζ Σμάιλι, το Ο κατάσκοπος που γύρισε από το κρύο και το Κι ο κλήρος έπεσε στον Σμάιλι. Το βιβλίο αυτό σηματοδοτεί μια μνημειώδη επιστροφή στον κόσμο του μεγαλύτερου συγγραφέα της κατασκοπικής λογοτεχνίας.
ΚΡΙΤΙΚΕΣ:
«Διαβάζεται σαν ένα χαμένο μυθιστόρημα του λε Καρέ που ξαναβρέθηκε. Η επιστροφή του Σμάιλι στο Σέρκους βρίσκεται στα πιο ασφαλή χέρια».
Richard Osman
«Μια ευφυής και σχεδόν απόκοσμη ενσάρκωση της φωνής και του κόσμου του λε Καρέ –και ένα εξαίρετο, αυτόφωτο κατασκοπικό μυθιστόρημα».
William Boyd
«Η κληρονομιά του λε Καρέ βρίσκεται σε καλά χέρια –ο Σμάιλι κάνει δυναμική επιστροφή!»
Ian Rankin
«Η Επιλογή του Κάρλα είναι της ιδανικός φόρος τιμής στον λε Καρέ που, αν και αποτελεί μια νέα, φρέσκια ματιά στον κόσμο του Σέρκους, έρχεται να ενταχθεί αρμονικά και απόλυτα ομαλά στη χρονική περίοδο που συμπίπτει με το αποκορύφωμα της καριέρας του Σμάιλι».
Mick Herron