Η Νταϊάνα Γουντς αγαπάει πολύ τη δουλειά της όπως και τον σύζυγό της Όλιβερ. Έχουν μαζί μια κόρη που λατρεύουν. Οι δυο τους περνούν πολύ χρόνο παρέα, ακόμα και στη δουλειά δουλεύουν μαζί. Είναι πολύ αγαπημένοι στον γάμο τους, ακόμα κι αν δεν έχουν ακριβώς την αγάπη που θα ήθελαν, αλλά αυτό δεν είναι και τόσο σημαντικό. Ή μήπως είναι; Αν δεν είναι αυτό σημαντικό, τότε τι είναι;
Η Νταϊάνα και ο Όλιβερ δεν έχουν κάνει σεξ πολλούς μήνες τώρα και οι προσωπικές τους στιγμές μοιάζουν με ένα πολύ μακρινό παρελθόν που καμία σχέση δεν έχει με την πραγματικότητα. Η Νταϊάνα έχει βολευτεί με τη ζωή της στο Τέξας, αλλά όλες αυτές οι ανέσεις έχουν αρχίσει να την πνίγουν. Νιώθει ότι δεν τη χωράει ο τόπος και κάθε μέρα που περνά απομακρύνεται όλο και περισσότερο από τον Όλιβερ.
Ένα ταξίδι της στη Σάντα Φε για να επισκεφτεί μια παλιά της φίλη της θυμίζει τη γυναίκα που ήταν κάποτε: μια φιλόδοξη καλλιτέχνης, αφοσιωμένη στη δημιουργία, στο τώρα, στον αισθησιασμό. Παλιά, η Νταϊάνα άφηνε τον εαυτό της να ονειρεύεται, το σώμα της ήταν αυτό που την καθοδηγούσε. Ήταν απολύτως… ζωντανή.
Επιστρέφοντας σπίτι, η Νταϊάνα αποφασίζει να ανακαλύψει ξανά τη βαθιά αισθησιακή γυναίκα που υπήρξε κάποτε. Αρχίζει να μιλάει με άλλες γυναίκες, ζωγραφίζοντας τα πορτρέτα τους όσο εκείνες αφηγούνται. Τις ενθαρρύνει να δώσουν φωνή στις πιο κρυφές τους επιθυμίες όσο εκείνη αποτυπώνει τις πιο ενδόμυχες φαντασιώσεις τους. Μπορεί όμως η Νταϊάνα να κερδίσει ξανά την αισθησιακότητά της χωρίς να διαλύσει τον γάμο της; Κι αν η επανασύνδεση με τις επιθυμίες της σημαίνει ότι θα πρέπει να διαλύσει την ασφαλή ζωή που έχει χτίσει με τόση προσοχή;